Ziele angielskie to popularna nazwa jagód korzennika lekarskiego, które zbiera się jeszcze zielone, ale już dojrzałe. Korzennik lekarski spotykany jest w Ameryce Środkowej oraz Indiach. Obecnie rośnie tam w stanie dzikim lub na plantacjach. Uprawiany jest też w Ameryce Południowej. Mało kto wie, że korzennik to wiecznie zielone drzewo osiągające ok. 10 m wysokości. Ta roślina, z rodziny mirtowatych, znana jest w Europie od czasów Kolumba, a jako przyprawa była używana już przez Azteków. Przez długi czas jagody korzennika lekarskiego uchodziły za gorszą odmianę pieprzu i rzadko wzbudzały zainteresowanie. Dopiero kilkadziesiąt lat po Kolumbie ziele angielskie zostało odkryte dla kuchni. W korzennym smaku ziela angielskiego dostrzeżono podobieństwo do smaku goździków, pieprzu, gałki muszkatołowej, cynamonu, imbiru i kardamonu.

Zastosowanie ziela angielskiego

Zielem angielskim przyprawiamy różne mięsa, takie jak baraninę, wieprzowinę, cielęcinę, a także kiełbasy i konserwy mięsne. Dodaje się je także do marynat, sosów i tłustych potraw, które uzyskują dzięki niemu przyjemny aromat. Bez tej przyprawy wiele traci również szpinak, ryby smażone na oleju, sałatki rybne, dziczyzna oraz sosy do dziczyzny, zupa jarzynowa, galarety i ogórki kiszone. Dla polepszenia smaku dodaje się niewielkie ilości ziela angielskiego do budyniów, marynat, ciast świątecznych a także kompotów owocowych i słodkich likierów.